Arturo Coello en Agustín Tapia: het koppel dat stevig op de padeltroon zit

Arturo Coello, geboren op 8 maart 2002 in Mojados, Valladolid, is een speler met een ongekende fysieke aanwezigheid op de baan. Met zijn 1,90 meter lange gestalte, domineert hij het net en beschikt hij over een krachtige smash waarmee hij ballen moeiteloos de kooi uit slaat. Niet voor niets is zijn bijnaam ‘El Rey’, oftewel de koning. Ondanks zijn lengte is de jonge Spanjaard ook nog eens verrassend snel en beweeglijk. Hij heeft zich geweldig doorontwikkeld om ook in de verdediging goed uit de voeten te kunnen.

Zijn agressieve speelstijl en snelle arm maken Coello een nachtmerrie voor tegenstanders. Uniek in zijn spel zijn ook zeker zijn flitsende versnellingen aan het net. Uit het niets kan hij met zijn bereik ballen rap wegmaaien, waarbij tegenstanders soms moeten oppassen dat ze niet door zo’n enorme klap geraakt worden. 

Als linkshandige speler, met een tevens gevaarlijke partner naast zich aan de andere kant, is hij extra moeilijk te bespelen. Zijn sprongkracht en precisie bij het afmaken van punten zijn ongeëvenaard in de huidige padeltour.

Aan de opkomst van Coello ging natuurlijk een lang traject vooraf. Zelf spreekt hij niet over talent dat het hem naar de top heeft gebracht, maar toch vooral hard werken en een enorm vertrouwen hebben in eigen kunnen. Een sleutelmoment in zijn opmars was de mogelijkheid die hij kreeg om op 16-jarige leeftijd te gaan trainen met topcoach Gustavo Pratto. ‘Daar ben ik toen voor naar een andere stad verhuisd. De rest is geschiedenis.’

Coello spiegelde zich graag aan Rafael Nadal, zijn jeugdidool. ‘Succes voor mij betekent de helderheid van geest hebben om te weten wat ik wil en waar ik wil komen’, zei hij mooi in een interview met Vogue. ‘Uiteindelijk is het mijn werklust, en boven alles mijn mentale kracht waarmee ik mijzelf onderscheid van de rest.’

Waar Coello bekend staat om zijn powerpadel, is zijn dubbelmaat een ware artiest. Agustín Tapia wordt niet voor niets Mozart genoemd. De Argentijn, geboren op 24 juli 1999 in Catamarca, is een creatieve speler die zijn tegenstanders keer op keer verrast met onvoorspelbare slagen. Zijn techniek is verfijnd en zijn spelinzicht uitzonderlijk. Tapia heeft keuzes te over om zijn tegenstanders tot wanhoop te drijven.

Tapia begon met padellen op negenjarige leeftijd en had ook toen al een bijzondere bijnaam, namelijk het kuikentje. Zijn ontwikkeling ging razendsnel, want hij werd vijf jaar op rij de beste speler in Argentinië in de leeftijdscategorieën onder 12, onder 14, onder 16 en onder 18.

Om zijn internationale carrière van de grond te laten komen hielp zijn racketsponsor hem om op 17-jarige leeftijd te verhuizen naar Spanje. Daar werd hij onder zijn hoede genomen door trainer Pablo Crosetti, bij wie Tapia ook in huis verbleef.

Het duurde niet lang voordat Tapia zijn stempel drukte op het internationale toppadel. Op 19-jarige leeftijd won hij al de toenmalige Master Final van de World Padel Tour, aan de zijde van de legende Fernando Belasteguin. Dat is overigens een leuke overeenkomst tussen Tapia en Coello, want allebei zijn ze in hun jonge jaren dubbelpartner geweest van de grootste speler uit de padelhistorie. Ongetwijfeld hebben deze partnerships hen los van elkaar ook enorm geholpen in hun ontwikkeling tot wereldtopper.

Tapia speelde in zijn eerste profjaren niet alleen met de grote Belasteguin, maar had met Pablo Lima en Sanyo Gutierrez nog twee partners die aan de top van de padelwereld hadden gestaan. Na het seizoen van 2022 sloeg hij een andere richting in en sloot hij een overeenkomst met een speler die jonger was dan hijzelf: Arturo Coello. Die keuze was een schot in de roos. ‘Vanaf de eerste dag dat we samen op de baan stonden voelde het alsof we elkaar al jarenlang kenden.’

De eerste twee seizoenen in het partnership Coello/Tapia worden gekenmerkt door een tweetal periodes waarin het duo maandenlang ongeslagen bleef. In 2023 wisten ze 46 wedstrijden op rij te winnen en afgelopen seizoen overtroffen ze die streak met één zege.

Het waren Coki Nieto en Jon Sanz die in de eindstrijd van de Tour Finals in Barcelona op het nippertje een 48ste overwinning op rij van de nummers één konden voorkomen. Coello en Tapia serveerden voor de winst in de tweede set en hadden zelfs matchpoints, maar konden wonderbaarlijk genoeg toch niet de zege grijpen.

De seizoenscijfers over 2024 van Coello en Tapia waren desalniettemin simpelweg verbluffend. Ze verzamelden 14 titels, speelden nog eens zes andere finales en haalden in slechts één toernooi niet de eindstrijd.

Een beter seizoen dan vorig jaar is praktisch ondenkbaar. Dit jaar ziet de concurrentie er aan de top ook significant anders uit. Met uitzondering dan van Alejandro Galán en Federico Chingotto, want zij blijven samen spelen. Maar er zijn talrijke nieuwe duo’s gevormd, die voor het allerhoogste willen gaan in 2025.

Juan Lebrón en Franco Stupaczuk, Martin Di Nenno en Javi Garrido, en Paquito Navarro met Lucas Bergamini zijn enkele koppels om in de gaten te houden. Met name de samenwerking tussen Lebrón en Stupaczuk wordt gezien als een potentiële bedreiging voor Coello en Tapia.

Verder is het interessant hoe nieuwe jonge sterren zich doorontwikkelen. Te denken valt aan Leo Augsburger, Edu Alonso en Pablo Cardona.

Coello en Tapia beginnen als absolute nummers één aan het nieuwe jaar. Maar iedereen heeft het op hen gemunt.